Caitlin Govaert & Olivier Olbregts
Ze hebben veel watertjes doorzwommen, samen. Of doorgeroeid, moeten we in feite zeggen, want die sport beoefenen ze allebei. Om meer te weten te komen over dit dynamische duo voeren we dus heel toepasselijk een eindje het kanaal op in een boot voor vier.
Bij een bezoek aan de Union nautique de Bruxelles (UNB) valt meteen de gulheid van de plek op. “Toen de club in 1874 werd opgericht, was roeien een sport voor de rijken. Het was niet ongebruikelijk dat leden anderen betaalden om in hun plaats te roeien. In de geschiedenis van de club kunnen we prat gaan op twee roeiers en een stuurman die een bronzen medaille wonnen op de Olympische Spelen van Amsterdam in 1928. Vandaag hebben we ongeveer 100 vaste leden... onder wie Caitlin!”
Caitlin Govaert bloost een beetje (ze staat niet graag in de belangstelling) en onthult enkele details over de fantastische evolutie die ze doormaakte. “Eigenlijk was het mijn broer Calvin die me op weg hielp, hij ging roeien op de Maas toen we nog in Dinant woonden. Ik was eerst bang om in het water te vallen, maar al snel voelde ik me als een vis in het water.” (lacht) Na een paar regionale wedstrijden verpletterde Caitlin tijdens tests voor internationale wedstrijden de concurrentie (“door te winnen met een voorsprong van wel 20 seconden”, aldus Olivier). Dit verzekerde haar van een plaats op de Wereldkampioenschappen in Trakai (Litouwen), waar ze vierde werd. Ze nam ook deel aan de Olympische Jeugdspelen in Buenos Aires in 2018. Caitlin: “Ik heb uitstekende herinneringen aan het Olympisch dorp. Het verbaast me voortdurend te zien hoe zwaar onze training is: we trainen ongeveer 30 uur per week. Dat is veel in vergelijking met andere sporten, waar het er veel ontspannener aan toegaat.”
Bescheidenheid voor alles
Roeien is niet zo’n bekende sport die er uiteindelijk “hoofdzakelijk in bestaat een kleine motor ten dienste van de boot te zijn. En niet andersom”, legt Olivier uit. Dat impliceert dat roeiers best goed in hun vel zitten, bescheiden blijven en zich bewust zijn van hun sterke en zwakke punten. Caitlin treedt hem bij: “Dat klopt helemaal. En ik heb soms de neiging om mijn twijfels en zwakke plekken de bovenhand te laten nemen. Het probleem is dat we gebonden zijn aan een kalender die ons oplegt wanneer we moeten presteren.”
Roeien in Brussel
“Dankzij het kanaal beschikken we over een geweldige lengte om te roeien, want vanaf de sluis in Molenbeek kun je zonder onderbreking naar Zemst roeien, wat toch zo’n 30 km heen en terug is.” Olivier vertelt verder over de Brusselse context van de Club, waar hij zowel voorzitter als trainer is: “Ik denk dat roeien voor een mooie diversiteit zorgt in de havenactiviteiten. Wij zijn een beetje te gast, want onze sport heeft niets te maken met de kernactiviteiten van de haven. We moeten dus inderdaad soms goed uitkijken dat we niet in aanvaring komen met binnenschepen. Dat is al wel eens gebeurd, maar gelukkig zonder veel schade - behalve aan onze boten.”
De Union nautique die eigenaar is van het gebouw waar ze gevestigd is, draagt ook bij tot de inspanningen van de haven om de biodiversiteit te bevorderen. Dat doet ze meer bepaald door met de steun van Leefmilieu Brussel een collectieve moestuin aan te leggen; die wordt beheerd door de leden. In hetzelfde gebouw zijn er ook andere verenigingen gevestigd, zoals die voor joggers, zeilers en Zodiacs.
We vroegen Olivier tot slot hoe hij Caitlin Govaert zou omschrijven. “We zijn samen veel geëvolueerd. Ik zou niet zoveel van roeien weten als ze niet op haar dertiende op het kanaal van Brussel was komen trainen. Zij was de eerste die zich verwonderde over haar talent. Sommige moeilijke momenten (van twijfel, ontmoediging...) hebben onze relatie versterkt. Want een regatta is om te beginnen een strijd met jezelf.”
Hoewel ze nu al kan bogen op een gevuld palmares, wacht Caitlin ongetwijfeld een mooie toekomst: “Mijn doel is om me te plaatsen voor de Olympische Spelen van 2028, of zelfs 2032.” In afwachting is het roeien geblazen.
CAITLIN
Ze zit momenteel in Gent. Deze 21-jarige topsportster heeft nog vele jaren voor zich (“Roeien is een sport waarin je langzaam groeit”, aldus Olivier. “Er wordt aangenomen dat roeiers op 27-jarige leeftijd hun hoogtepunt bereiken”). Ze zou graag weer willen gaan dansen, bovenop het roeien.
OLIVIER
Deze 55-jarige bijna-grootvader woont in Vilvoorde en verdient de kost met het beheer van een elektrotechnisch installatiebedrijf. “Ik heb eerst sportkot gedaan, maar ik zag al snel in dat ik niet zoals mijn proffen wilde worden”, bekent hij. Hij heeft twee kinderen en 15.000 ideeën per minuut.
Waar? Hoeveel? Hoe?
Roeien wordt beoefend in verschillende soorten boten die plaats bieden aan 1 tot 9 personen, met of zonder stuurman. De boten zijn gemaakt van polyester of koolstof, en de twee belangrijkste producenten wereldwijd zijn in Italië en Duitsland. De kosten van een roeiboot: 15.000 euro voor een skiff (één roeier) die ongeveer vijf jaar meegaat.
